Antychryst
Z Wikipedia
Antychryst (gr. antichristos) – przeciwnik, oponent Chrystusa (anti – przeciw, zamiast; christos – pomazaniec); duch będący zaprzeczeniem Chrystusa, jego antytezą. Szatan; anioł upadły, zły duch, czart, władca, który rządzi w powietrzu (Biblia: List do Efezjan, 2,2), kusiciel, książę ciemności, w wierzeniach judeo-chrześcijańskich główny duch zła we wszechświecie.
Spis treści |
Wierzenia
Według przekazów, w wyznaczonym przez Boga czasie, nazwanym przez Biblię "czasem ostatecznym" lub "wielkim uciskiem", duch Antychrysta, wcieli się w człowieka, który obejmie panowanie nad ziemią 1260 dni (3,5 roku). Początkowo jako zwiastun pokoju, by później stać się dyktatorem i autorem nowego światowego porządku i systemu monetarnego.[1]
W Biblii imię to oznacza zazwyczaj oponenta albo przeciwnika w zwykłym, ludzkim sensie. Tak postrzega antychrysta Nowy Testament. Proroctwa zawarte głównie w Księdze Daniela, listach apostoła Pawła i w Apokalipsie, zapowiadają pojawienie się wielu antychrystów-ludzi. Jednak kładą główny nacisk na pojawienie się szczególnego Antychrysta bezpośrednio przed powtórnym przyjściem Chrystusa. Wiele grup chrześcijan na przestrzeni dziejów próbowało utożsamić postać Antychrysta z jakimś konkretnym człowiekiem. Między innymi za Antychrysta uważano cesarza rzymskiego Nerona, papieży, Fryderyka Barbarossę, cesarza Francuzów Napoleona I Bonaparte, wodza i kanclerza Rzeszy Niemieckiej Adolfa Hitlera, przywódcę ZSRR Józefa Stalina. Można też porównywać Diabła z Bogiem w tym sensie, że są przeciwstawni, np.:
- Bóg Ojciec – Smok, Wąż
- Syn Boży – Bestia z Morza, Antychryst (Syn Zatracenia)
- Duch Święty – Bestia z Ziemi, Fałszywy Prorok
Problem Antychrysta był głównym tematem rekolekcji wielkopostnych, jakie wygłosił dla papieża Benedykta XVI kardynał Giacomo Biffi w marcu 2007[2].
Antychryst w Biblii
W Piśmie Świętym słowa antychryst użył tylko apostoł Jan. W dwóch listach noszących jego imię pojawia się ono pięć razy – zarówno w liczbie pojedynczej i mnogiej. Wynika z nich, że antychryst to kłamca i zwodziciel, którego celem jest zniszczenie więzi łączącej człowieka z Chrystusem i z Bogiem.
Co Biblia mówi o antychryście:
- Dzieci, jest już ostatnia godzina, i tak, jak słyszeliście, Antychryst nadchodzi, bo oto teraz właśnie pojawiło się wielu antychrystów; stąd poznajemy, że już jest ostatnia godzina. (1 Jana 2:18)
- Któż zaś jest kłamcą, jeśli nie ten, kto zaprzecza, że Jezus jest Mesjaszem? Ten właśnie jest Antychrystem, który nie uznaje Ojca i Syna. (1 Jana 2:22)
- Każdy zaś duch, który nie uznaje Jezusa, nie jest z Boga; i to jest duch Antychrysta, który – jak słyszeliście – nadchodzi i już teraz przebywa na świecie. (1 Jana 4:3)
- Wielu bowiem pojawiło się na świecie zwodzicieli, którzy nie uznają, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele ludzkim. Taki jest zwodzicielem i Antychrystem. (2 Jana 7)
Antychryst w księgach symbolicznych Kościołów
Księgi symboliczne Kościołów powstałych w wyniku reformacji zgodnie stwierdzają, że jedynym Panem Kościoła jest Chrystus, dlatego też przypisywanie sobie godności i władzy Pana Kościoła przez instytucję papiestwa jest przypisywaniem sobie praw należnych jedynie Bogu, dlatego też instytucja papiestwa (ale nie Kościół rzymskokatolicki), stawiając się w pozycji Chrystusa, ma znamiona antychrysta (wyraz antychryst pochodzi od greckiego złożenia αντί + Χριστός, przy czym "αντί" oznacza nie tylko przeciwko, lecz także zamiast, albo w miejsce [3]).
Kościoły luterańskie
- W Traktacie o władzy i prymacie papieża z 1537 roku, zredagowanym przez Filipa Melanchtona, w punktach 39-41 stwierdzono, że przypisywanie sobie przez papieży władzy w sprawach zastrzeżonych dla Boga, oraz sprzeciwianie się naukom ewangelii wskazuje, że instytucja papieska ma znamiona władzy antychrysta. [4]
Kościoły kalwińskie
- W księdze symbolicznej Kościołów ewangelicko-reformowanych Institutio religionis christianae Jana Kalwina antychryst jest utożsamiany z instytucją papiestwa (Księga IV rozdz. 12 punkt 12).[5].
- Konfesja Westminsterska z 1646 roku - antychryst jest utożsamiany z instytucją papiestwa (Rozdział XXV Kościół punkt VI). [6]
Kościoły baptystyczne
- Londyńskie Wyznanie Wiary baptystów z 1689 roku - antychryst jest utożsamiany z instytucją papiestwa (Rozdział XXVI Kościół punkt 4). [7]
Antychryst w literaturze
W literaturze kwestia tożsamości antychrysta i jego działalności nie jest jednoznacznie i precyzyjnie określona. Część autorów uważa, że antychrystem jest lub będzie instytucja, inni zaś, że będzie nim określona jednostka - człowiek. [8]
1. Ważniejsi autorzy utożsamiający antychrysta z instytucją papiestwa
- John Wycliffe,
- Jan Hus,
- Girolamo Savonarola,
- John Wesley, założyciel Kościoła ewangelicko-metodystycznego,
- James Aitken Wylie, szkocki historyk religii i duchowny prezbiteriański,
w swoich dziełach The Papacy: its History, Dogmas, Genius, and Prospects (1851) oraz The Papacy is the Antichrist (1888) dowodzi na podstawie faktów historycznych oraz dogmatyki i prawa kanonicznego Kościoła rzymskiego, że papiestwo jest antychrystem.
2. Ważniejsi autorzy utożsamiający antychrysta z konkretną osobą, która ma się objawić w nieokreślonej przyszłości:
- Robert Bellarmin,
- Jacques-Bénigne Bossuet,
- Arthur Pink.
Antychryst w polityce
W dniu 12 października 1988 roku papież Jan Paweł II podczas przemowy w Parlamencie Europejskim został nazwany publicznie antychrystem przez europosła dra Iana Paisleya. [9]
Antychryst w kulturze
Filozof niemiecki Fryderyk Nietzsche sam siebie nazywał antychrystem. Napisał też głośną książkę pod tym tytułem, poświęconą krytyce chrześcijaństwa. Również sławny rockman Marilyn Manson utożsamia się z postacią Antychrysta, często i bezwzględnie krytykując chrześcijaństwo.
Bibliografia
- Benson Robert Hugh: Pan świata (z ang. przeł. Stefan Barszczewski). Warszawa; Komorów : Fundacja Pomocy Antyk – Wydaw. Antyk Marcin Dybowski, 2002. ISBN 83-87809-62-4.
- Dillon George F.: Antychryst w walce z Kościołem !(przekł. Józef Jankowiak). Warszawa: Wydawnictwo Fulmen, 1994. ISBN 83-901106-8-7.
- Dillon George F.: Masoneria zdemaskowana, czyli walka antychrysta z Kościołem i z cywilizacją chrześcijańską. Krzeszowice: Dom Wydawniczy "Ostoja", 2001. ISBN 83-88020-22-6
- Łuczkiewicz Sławomir: Antychryst i Apokalipsa : zawiera dosłowny przekład Apokalipsy Jana, szczegółowy komentarz, studium Boga, diabła, szatana, odniesienia cywilizacyjne, Biblia a ufo. Lublin : Wydawnictwo Rzecznik, 2001. ISBN 83-903921-5-1
- McGinn Bernard: Antychryst; przeł. Barbara Cendrowska. Warszawa: Wydawnictwo Da Capo, 1998. ISBN 83-7157-325-1
- Nietzsche Friedrich: Antychryst : próba krytyki chrześcijańskiej (przeł. Leopold Staff ; posł. napisał Tomasz Sieczkowski). Kraków : Wydawnictwo Zielona Sowa, 2003. ISBN 83-7389-126-9.
- Nothomb Amélie: Antychrysta. (przeł. Joanna Polachowska) .Warszawa: Wydawnictwo Muza, 2004. ISBN 83-7319-499-1.
- Przybył Elżbieta: W cieniu antychrysta. Kraków : Wydawnictwo Nomos, 1999. ISBN 83-85527-90-7.
- Rostworowski Karol Hubert: Antychryst. Lwów; Wydawnictwo Polskie, 1925. UKD 821.162.1-2.
- Skąd przychodzi Antychryst?: kontakty i konflikty etniczne w Europie Środkowej i Południowej : fakty – interpretacje – refleksje (Materiały konferencyjne pod red. Tomasza Falęckiego). Kraków : Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, 2004.
- Stanev Emiliân: Antychryst. (przeł. Wojciech Gałązka).Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1979.
Zobacz też
1 Wszystkie cytaty pochodzą z Biblii Tysiąclecia, wydanie IV Copyright (c) 1989 Wydawnictwo Pallottinum, Poznań
Przypisy
- ↑ dekalog.pl: Antychryst w proroctwach Biblii. [dostęp 19 października 2009].
- ↑ Antychryst Sołowiowa. Zielony pacyfista. Fronda 44/45 2008, s. 248.
- ↑ Blue Letter Bible - Lexicon
- ↑ Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP: Traktat o władzy i prymacie papieża
- ↑ por. http://www.ccel.org/ccel/calvin/institutes.vi.v.html
- ↑ por. http://www.teologia.protestanci.org/artykuly/art56.php
- ↑ por. http://wite.k.pl/kchb/londynskiewyznaniewiary.html#r26
- ↑ Systematic Theology - Volume III | Christian Classics Ethereal Library
- ↑ YouTube - Ian Paisley: "Jan Paweł II - Antychryst"