Definição e significado de bağırmak

dile getirmek, konuşma yapmak, söylemek, vermek[Hyper.]

azarlama, bağırma, ötme, ötüş - bawler, bellower, roarer, screamer, screecher, shouter, yeller (en)[Dérivé]

fısıldamak, hışırdamak[Ant.]

bağırarak konuşmak, bağırmak[Hyper.]

böğürme[Dérivé]

çıkarmak, ses çıkarmak[Hyper.]

bağlamak, iliştirmek, raptetmek, takmak, tutturmak[Hyper.]

çan - çan sesi, zil[Dérivé]

encircle, gird (en)[Hyper.]

halka, yüzük[Dérivé]

feryat figan etmek; bağırarak söylemek[Classe]

commander (fr)[DomaineCollocation]

dile getirmek, konuşma yapmak, söylemek, vermek - şikâyet etmek[Hyper.]

havlama[Dérivé]

bağırarak konuşmak, bağırmak[Hyper.]

screamer (en) - screamer (en) - azarlama, bağırma, ötme, ötüş - bawler, bellower, roarer, screamer, screecher, shouter, yeller (en)[Dérivé]

aramak, çağırtmak, getirtmek[Hyper.]

s'exclamer (fr)[Classe]

dile getirmek, ifade etmek - bağırarak konuşmak, bağırmak[Hyper.]

bağırma, haykırma[GenV+comp]

azarlama, bağırma, ötme, ötüş - exclaiming, exclamation (en) - ünlem ifade eden, ünlem niteliğinde olan[Dérivé]

acı acı bağırmak, bağırmak, feryat etmek, haykırmak - call out (en)[Domaine]

cause to be perceived (en)[Hyper.]

sound (en) - audio, sound (en) - ses - sound (en)[Dérivé]

çıkarmak, ses çıkarmak[Hyper.]

screamer (en) - azarlama, bağırma, ötme, ötüş - haykırış - böğürme - çığlık, feryat - seslenme[Dérivé]

call (en) - bağırmak, bağırıvermek, birden bağırmak, birden haykırmak, çocuksu bir sesle konuşmak, haykırmak[Domaine]

açık seçik konuşmak, demek, ifade etmek, sesletmek, söylemek, tane tane söylemek, telaffuz etmek[Hyper.]