Pościg
Z Wikipedia
Pościg (ang. pursuit) - jest formą natarcia i ma na celu uchwycenie terenu, odcięcie lub pokonanie wycofujących się wojsk przeciwnika. Może on być efektem pomyślnego rozwijania powodzenia, gdy przeciwnik utracił zdolność skutecznego stawiania oporu.
Rodzaje poscigu
- czołowy
- ma miejsce wówczas, gdy ścigające pododdziały maszerują w ślad za odchodzącym przeciwnikiem po jego drogach wycofania, wiążą walką jego ubezpieczenia tylne i pododdziały osłonowe, dążąc jednocześnie do zdecydowanego uderzenia na wycofujące się siły główne, nie dopuszczają do oderwania się ich od ścigających wojsk. Taka forma pościgu może być mało skuteczna, nie gwarantuje wyjścia na drogi odwrotu przeciwnika i całkowitego jego pokonania.
- równoległy
- polega na ściganiu przeciwnika równolegle do kierunku jego ruchu w celu wyprzedzenia go oraz wyjścia na drogi jego odwrotu, a tym samym zapewnienie szybkiego zniszczenia go w walce.
- kombinowany
- łączy elementy pościgu czołowego i równoległego. Pododdziały ścigające przeciwnika czołowo wiążą w walce jego siły, pozbawiając ich swobody działania; wydzielone siły do prowadzenia pościgu równoległego wychodzą na skrzydła i czoło sił głównych przeciwnika, odcinają im drogi odwrotu, stwarzając tym samym warunki do ich okrążenia i całkowitego zniszczenia.
Bibliografia
- "Leksykon wiedzy wojskowej", Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1979
- Stanisław Koziej: Teoria sztuki wojennej. Warszawa: "Bellona", 1993. ISBN 83-11-08264-2.