Publicitade E▼
⇨ definição - Wikipedia
Publicidade ▼
redevoering
redevoering (n.f.)
adressering, oratie, oratorium, prevelement, rede, toespraak
Publicidade ▼
redevoering (n.)
discours politique (fr)[Classe]
petit discours de circonstance (fr)[Classe]
discours académique (fr)[Classe]
redevoering (v. s.)
toespraak; redevoering[ClasseHyper.]
speech act (en) - opvoering, uitreiking[Hyper.]
address, speak (en) - speechify (en)[Dérivé]
redevoering (v. s.)
toespraak; redevoering[Classe]
Wikipedia
Een redevoering, ook wel toespraak, rede of speech genoemd, is een voordracht over een bepaald onderwerp voor een bepaald publiek door een spreker. Het vakgebied dat redevoeringen bestudeert en probeert te ontdekken hoe een goede redevoering is opgebouwd, is de retorica. In de oude humaniora werd het laatste jaar "retorica" genoemd, omdat het bestuderen van beroemde (klassieke) redenaars een belangrijk leerstofonderdeel vormde. Het houden van redevoeringen werd voor het eerst populair in de Griekse en Romeinse democratieën, waarin het publiek mocht oordelen over juridische en politieke zaken.
Een redevoering gebeurt in een gestructureerde, overwogen manier, met de bedoeling de toehoorders te informeren, beïnvloeden of te vermaken. Een toespraak kent, net als elke vorm van communicatie, vijf basiselementen die onder te verdelen zijn in: "wie" zegt "wat" tegen "wie" met gebruikmaking van "welk middel" en met "welke effecten"? Het doel van spreken in het openbaar kan uiteenlopen van een eenvoudige informatieoverdracht tot het motiveren van mensen om bepaalde actie te verrichten tot het vertellen van een kortverhaal. Begaafde sprekers zijn in staat het niet te laten bij de informatieoverdracht, maar ook de emoties te veranderen van hun luisteraars.
Tegenwoordig maken politici, advocaten en aanklagers nog steeds veel gebruik van dit middel. Ook in informelere contexten, zoals tijdens een bijzondere gelegenheid is het in sommige culturen gebruikelijk om een redevoering te houden. Veel beroepen vandaag de dag vereisen enige bekwaamheid om in het openbaar te spreken.
Bijvoorbeeld Bossuet, Adolf Hitler, Martin Luther King, John F. Kennedy, Barack Obama en Benito Mussolini stonden bekend als begaafde sprekers die grote menigten mensen konden beroeren en achter zich krijgen. Legendarisch van King waren de woorden "I have a dream" en van Kennedy "Ich bin ein Berliner".
Beroemde werken over de retorica zijn geschreven door onder meer Aristoteles, Cicero en Quintilianus. Meer recentelijk schreef schrijver Gerard Reve verschillende bundels met toespraken.
De algemene angst om publiekelijk te spreken wordt glossofobie genoemd, of ook wel plankenvrees. Jerry Seinfeld zei: "De gemiddelde persoon zou tijdens een begrafenis liever in de kist liggen dan een toespraak houden."
Inhoud |
Aristoteles onderscheidde drie soorten redevoeringen:
Grofweg hebben deze genera betrekking op respectievelijk het verleden, de toekomst en het heden.
Een redevoering heeft in het algemeen de volgende opbouw:
Een spreker beschikt over drie soorten pisteis entechnoi, ofwel technische overtuigingsmiddelen:
Vaak komen deze middelen in deze volgorde in de redevoering voor, waarbij de logos in de argumentatio en het pathos in de peroratio gehoord kan worden.
Een spreker kan voorts gebruikmaken van pisteis atechnoi, ofwel niet-technische overtuigingsmiddelen, zoals wetsteksten en getuigenverklaringen.
Zie de categorie Speeches van Wikimedia Commons voor meer mediabestanden. |
Conteùdo de sensagent
calculado em 0,031s